sexta-feira, outubro 31, 2003
Samhain marks one of the two great doorways of the Celtic year, for the Celts divided the year into two seasons: the light and the dark, at Beltane on May 1st and Samhain on November 1st. Some believe that Samhain was the more important festival, marking the beginning of a whole new cycle, just as the Celtic day began at night. For it was understood that in dark silence comes whisperings of new beginnings, the stirring of the seed below the ground. Whereas Beltane welcomes in the summer with joyous celebrations at dawn, the most magically potent time of this festival is November Eve, the night of October 31st, known today of course, as Halloween.
Samhain (Scots Gaelic: Samhuinn) literally means “summer's end.” In Scotland and Ireland, Halloween is known as Oíche Shamhna, while in Wales it is Nos Calan Gaeaf, the eve of the winter's calend, or first. With the rise of Christianity, Samhain was changed to Hallowmas, or All Saints' Day, to commemorate the souls of the blessed dead who had been canonized that year, so the night before became popularly known as Halloween, All Hallows Eve, or Hollantide. November 2nd became All Souls Day, when prayers were to be offered to the souls of all who the departed and those who were waiting in Purgatory for entry into Heaven. Throughout the centuries, pagan and Christian beliefs intertwine in a gallimaufry of celebrations from Oct 31st through November 5th, all of which appear both to challenge the ascendancy of the dark and to revel in its mystery.
In the country year, Samhain marked the first day of winter, when the herders led the cattle and sheep down from their summer hillside pastures to the shelter of stable and byre. The hay that would feed them during the winter must be stored in sturdy thatched ricks, tied down securely against storms. Those destined for the table were slaughtered, after being ritually devoted to the gods in pagan times. All the harvest must be gathered in -- barley, oats, wheat, turnips, and apples -- for come November, the faeries would blast every growing plant with their breath, blighting any nuts and berries remaining on the hedgerows. Peat and wood for winter fires were stacked high by the hearth. It was a joyous time of family reunion, when all members of the household worked together baking, salting meat, and making preserves for the winter feasts to come. The endless horizons of summer gave way to a warm, dim and often smoky room; the symphony of summer sounds was replaced by a counterpoint of voices, young and old, human and animal.
In early Ireland, people gathered at the ritual centers of the tribes, for Samhain was the principal calendar feast of the year. The greatest assembly was the 'Feast of Tara,' focusing on the royal seat of the High King as the heart of the sacred land, the point of conception for the new year. In every household throughout the country, hearth-fires were extinguished. All waited for the Druids to light the new fire of the year -- not at Tara, but at Tlachtga, a hill twelve miles to the north-west. It marked the burial-place of Tlachtga, daughter of the great druid Mogh Ruith, who may once have been a goddess in her own right in a former age.
At at all the turning points of the Celtic year, the gods drew near to Earth at Samhain, so many sacrifices and gifts were offered up in thanksgiving for the harvest. Personal prayers in the form of objects symbolizing the wishes of supplicants or ailments to be healed were cast into the fire, and at the end of the ceremonies, brands were lit from the great fire of Tara to re-kindle all the home fires of the tribe, as at Beltane. As they received the flame that marked this time of beginnings, people surely felt a sense of the kindling of new dreams, projects and hopes for the year to come.
The Samhain fires continued to blaze down the centuries. In the 1860s the Halloween bonfires were still so popular in Scotland that one traveler reported seeing thirty fires lighting up the hillsides all on one night, each surrounded by rings of dancing figures, a practice which continued up to the first World War. Young people and servants lit brands from the fire and ran around the fields and hedges of house and farm, while community leaders surrounded parish boundaries with a magic circle of light. Afterwards, ashes from the fires were sprinkled over the fields to protect them during the winter months -- and of course, they also improved the soil. The bonfire provided an island of light within the oncoming tide of winter darkness, keeping away cold, discomfort, and evil spirits long before electricity illumined our nights. When the last flame sank down, it was time to run as fast as you could for home, raising the cry, “The black sow without a tail take the hindmost!”
Even today, bonfires light up the skies in many parts of the British Isles and Ireland at this season, although in many areas of Britain their significance has been co-opted by Guy Fawkes Day, which falls on November 5th, and commemorates an unsuccessful attempt to blow up the English Houses of Parliament in the 17th century. In one Devonshire village, the extraordinary sight of both men and women running through the streets with blazing tar barrels on their backs can still be seen! Whatever the reason, there will probably always be a human need to make fires against the winter’s dark.
(Celtic Spirit)
posted by
Viviane at 4:29:00 PM
(0) comments
Feliz Samhain pra todos!
posted by
Viviane at 4:24:00 PM
(0) comments
quinta-feira, outubro 30, 2003
A turma já está preparando os figurinos pretos... afinal, é semana que vem:

posted by
Viviane at 7:47:00 PM
(0) comments
Ando numa fase T-Rex.
Well you can bump and grind
If it's good for your mind
Well you can twist and shout
Let it all hang out
But you won't fool the Children of the Revolution
No you won't fool the Children of the Revolution
No, no...
Well you can tell a plane
In the falling rain
I drive a Rolls Royce
'Cause it's good for my voice
But you won't fool the Children of the Revolution
No you won't fool the Children of the Revolution
No, no...
You won't fool the Children of the Revolution
No you won't fool the Children of the Revolution
No you won't fool the Children of the Revolution
No you won't fool, no no baby, you won't fool the Children
No, no you can die before you have the time
You're gonna make it
posted by
Viviane at 12:23:00 PM
(0) comments
Setlist da festa pronto. Fechei em 70 músicas - e se der tempo, encaixo pedidos da galera... desde que razoáveis :)
posted by
Viviane at 12:17:00 PM
(0) comments
Halloween
Há um esqueleto gigantesco pendurado na frente da escola. Um zé-lanterna observa alegremente a rua, do topo da guarita de segurança junto ao portão. Na recepção, um caixão roxo dá as boas-vindas aos alunos e professores. As salas, que até a semana passada chamavam-se "United Kingdom", "New Zealand", "Canada", agora ostentam plaquinhas com "Psicopatas", "Assassinos", "Morte". Há cortinas pretas por todo o corredor, o que invariavelmente me faz esbarrar com alguém na passagem - e como Murphy me adora, geralmente eu estou segurando uma pilha de livros ou uma xícara de café nesse momento. Da biblioteca, ouço um gemido desesperado: Heeeeeeeeeeeeeeelp! Alguém teve a idéia de gravar isto repetidamente e usar como trilha sonora do dia. E todo o material da sala dos professores sumiu, porque ela vai ser usada como cenário da festa de amanhã.
O mundo enlouqueceu. Socorro.
posted by
Viviane at 11:52:00 AM
(0) comments
quarta-feira, outubro 29, 2003
Da série "mata, mas esfola primeiro" (o Expe vai ter uma síncope, aposto):
POBRE NEW ORDER
Aqui no Brasil, atores bonitões da Globo, não contentes, se lançam à música pop. Ontem, assistindo ao programa da Adriane Galisteu (não me pergunte!), pude conferir uma das imolações mais imperdoáveis que o rock jamais sofreu.
A mais nova migração pop foi dada por Dado Dolabella, filho do Carlos Eduardo.
O ator galã pegou a maravilhosa "Love Vigilantes", do New Order, e transformou em alguma coisa inenarrável, versão melosa e medonha.
A performance era aquilo: ele entrou com um violão para fazer seu playback, fingia que tocava, a platéia fingia que gritava, aí ele parava de "tocar" para fazer pose sofredora com as duas mãos no microfone e a câmera cortava para mostrar uma mulher caricaturando uma empregada doméstica (deve ser personagem do programa), que pulava histérica.
Por muito menos, os ingleses declararam guerra à Argentina.
Da coluna do Lúcio Ribeiro de hoje.
Mas como tem gente cara-de-pau neste mundo... o tal ex-Uanessa tem a CORAGEM de meter a mão numa obra-prima, e ainda escolhe o programeco daquela prostivaga-galiranha pra consumar o ato.
Ainda bem que eu não vi. Acho que teria arremessado a TV pela janela do quarto andar.
posted by
Viviane at 5:44:00 PM
(0) comments
E eu acabei de aproveitar o meu cupom-desconto da Saraiva pra encomendar o Dear Catastrophe Waitress, do Belle and Sebastian.
A semana que vem vai ser doida e eu preciso da voz do Stuart Murdoch pra me acalmar ;)
posted by
Viviane at 11:14:00 AM
(0) comments
Yeeeeeeeeeees!
Da coluna do Lucio Ribeiro (da semana passada, que eu só fui ler hoje):
PECHINCHA DA NOVA MÚSICA
Notícia das melhores vem chacoalhar o final do ano no mercado nacional de discos (de qualidade). A EMI/Virgin vai derramar nas lojas, em um projeto que durará de novembro até fevereiro, grandes discos de bandas pequenas por apenas R$ 15.
Não só haverá a garantia de que vários discos de destacadas bandas novas vão sair no Brasil como o custo do CD será menos da metade de um preço "normal", na média, aqui no país.
O projeto, que não acontece só no Brasil, prevê um comprometimento das bandas em conceder entrevistas à imprensa local.
A lista do pacote inicial de lançamento da gravadora inclui:
- Starsailor: banda inglesa de rock fofura que cheira muito o Verve, tem álbuns irregulares, mas singles sensacionais. O disco a ser lançado, o primeiro do projeto, é o badalado "Silence Is Easy", cuja faixa homônima ilustra a epígrafe e é linda de morrer.
- Black Rebel Motorcycle Club: nossa banda soturna predileta, da Califórnia. Vai ter seu mais recente disco, "Take Them on Your Own", finalmente lançado. Quero ver se você vai ficar tão viciado quanto eu em "We're All in Love". Acho que escuto essa música todos os dias já faz uns dois meses.
- Audio Bullys: uma das grandes bandas do ano com um dos discos do ano, pode me cobrar na listinha de melhores em dezembro. Vem aí "Ego War", que na Inglaterra foi lançado em junho. É Clash com hip hop com música eletrônica. Obrigatório, mesmo se não fosse custar 15 mangos.
- The Thrills: banda irlandesa, mas com uma carga impressionante de espírito hippie americano. O CD é "So Much for the City", outro que tem uma penca de singles legais.
- OK GO: Punk pop acelerado de Chicago. Quase emo, quase The Vines. A primeira faixa do disco "OK GO", a raivosinha "Get over It", conta com prestígio aqui na coluna.
- Ed Harcourt: "From Ever Sphere" é o álbum que sai das mãos de um cantor e compositor talentoso com um coração despedaçado. Sempre tentando manter uma certa esperança.
- The Athlete: Uma extensão do Blur, o Athlete terá lançado aqui seu álbum "Vehicles and Animals", seu disco de estréia.
- Dandy Warhols: Não sei porque o Dandy Warhols estava na lista, uma vez que o disco deles já saiu por aqui tem uns dois, três meses. Mas vou descobrir e depois eu falo.
Ai, só o Starsailor e o BRMC já vão fazer o meu Natal mais feliz. E baratin. ;)
posted by
Viviane at 8:34:00 AM
(0) comments
Trilha sonora do dia, no volume máximo:
Well you're dirty and sweet
Clad in black
Don't look back
And I love you
You're dirty and sweet oh yea
Well you're slim and you're weak
You got the teeth
Of the Hydra upon you
You're dirty sweet
And you're my girl
Get It On
Bang a gong
Get It On
You're built like a car
You got a hubcap
Diamond star halo
You're built like a car
Oh yeah
You're an untamed youth
That's the truth
With your cloak full of eagles
You're dirty sweet
And you're my girl
Well you're windy and wild
You got the blues
I'm your shoes and your stockings
You're windy and wild
Oh yeah
You're built like a car
You got a hubcap
Diamond star halo
You're dirty sweet
And you're my girl
posted by
Viviane at 8:26:00 AM
(0) comments
Bem, seria pior se eu não recebesse a hora-aula, não é?
posted by
Viviane at 8:20:00 AM
(0) comments
Cenas de uma manhã de quarta
Acordo cinco minutos antes do horário ajustado no despertador. Desligo o despertador. Volto a dormir. Acordo novamente, cinco minutos antes do horário em que estaria oficialmente *atrasada*.
Me visto às pressas, tomo o café da manhã (na verdade, um copo de leite e só) em pé já com a bolsa pendurada no ombro, meu Discman com a trilha sonora do Billy Elliot pára de tocar na terceira faixa porque a pilha acabou, entro numa van lotada porque não tenho escolha, chego na escola às vinte para as sete e travo uma batalha perdida com a máquina de xerox.
E meu aluno executivo me dá um cano.
Lindo.
posted by
Viviane at 8:20:00 AM
(0) comments
terça-feira, outubro 28, 2003
Gaybee, Cath, Gal: essa é pra nós.
ANTI-HEROINE
Judith Viorst
I'd planned to be Heathcliff's Cathy,
Lady Brett, Nicole or Dominique or Scarlett O'Hara.
I hadn't planned to be folding up the laundry
In uncombed hair and last night's smudged mascara,
An expert on buying Fritos, cleaning the cat box,
Finding lost sneakers, playing hide and seek.
And other things unknown to Heathcliff's
Cathy, Scarlett, Lady Brett, and Dominique.
Why am I never running through the heather?
Why am I never used by Howard Roark?
Why am I never going to Pamplona
Instead of Philadelphia and Newark?
How did I ever wind up with an Irving
When what I'd always had in mind was Rhett,
Or someone more appropriate to
Cathy, Dominique, Nicole, or Lady Brett?
I saw myself as heedless, heartless, headstrong,
An untamed woman searching for her mate.
And there he is -- with charcoal, fork, and apron,
Prepared to broil some hot dogs on the grate.
I haven't wrecked his life or his digestion
With unrequited love or jealous wrath.
He Doesn't know that secretly
I'm Scarlett, Dominique, Nicole, or Brett, or Cathy.
Why am I never cracking up in Zurich?
Why am I never languishing on moors?
Why am I never spoiled by faithful servants
Instead of spraying ant spray on the floors?
The tricycles are cluttering my foyer,
The Pop Tart crumbs are sprinkled on my soul.
And every year it's harder to be
Cathy, Dominique, Brett, Scarlett, and Nicole.
posted by
Viviane at 4:08:00 PM
(0) comments
A Franny diz:
"existe um lugar na minha cabeça que só existe lá. na verdade são vários lugares, os lugares com os quais eu sonho, um mundo cheio de mini cidades por onde eu viajo quando eu vou dormir"
E eu sou tão grata a esses lugares. Os que eu visito nos meus livros, nos filmes que eu tanto amo, nas minhas músicas preferidas. Lugares que são de todo mundo, mas de uma certa forma só meus. E às vezes eu fico cansada dessa minha imaginação que anda a mil por hora e não me deixa nem dormir direito às vezes, mas o que seria de mim sem ela? A realidade é pequena demais pra mim. E eu preciso dessas pequenas viagens. Chamem de escapismo, se quiserem - fair enough. Mas esses lugares que só eu conheço - porque a minha Londres é só minha, é como eu a vejo e sinto e amo, e acontece do mesmo jeito com a minha Nova York e a minha Sampa e essas cidades que têm um espírito seu e que se impregnam de forma tão absurda em você que é como se tivessem vida própria - esses lugares são a minha verdadeira casa.
posted by
Viviane at 3:56:00 PM
(0) comments
Eu amo você, café. Especialmente durante a TPM.
posted by
Viviane at 3:54:00 PM
(0) comments
Da série "great minds think alike", mais conhecida como "assino embaixo":
e então todo mundo me acha uma perdedora só pq eu não vou à praia no final de semana. "como assim ? com um sol desses....... e vc mora tão pertinho !".
justamente, justamente.
com um sol desses eu prefiro ficar no ar condicionado. se pelo menos o sol estivesse (bem) mais fraco..........
Mais uma pérola da Winnie.
E vai ter presente de aniversário sim, viu, moça? Wait and see!
posted by
Viviane at 3:50:00 PM
(0) comments
O filme em questão é Young Adam, que ganhou o Festival de Cinema de Edinburgo.
posted by
Viviane at 3:47:00 PM
(0) comments
Einah acaba de me matar de inveja.
E a peste ainda define o filme como "sexo, cigarro & Ewan McGregor".
*ai*
posted by
Viviane at 3:39:00 PM
(0) comments
Ode to the Book
Pablo Neruda
translated by Nathaniel Tarn
When I close a book
I open life.
I hear
faltering cries
among harbours.
Copper ignots
slide down sand-pits
to Tocopilla.
Night time.
Among the islands
our ocean
throbs with fish,
touches the feet, the thighs,
the chalk ribs
of my country.
The whole of night
clings to its shores, by dawn
it wakes up singing
as if it had excited a guitar.
The ocean's surge is calling.
The wind
calls me
and Rodriguez calls,
and Jose Antonio--
I got a telegram
from the "Mine" Union
and the one I love
(whose name I won't let out)
expects me in Bucalemu.
No book has been able
to wrap me in paper,
to fill me up
with typography,
with heavenly imprints
or was ever able
to bind my eyes,
I come out of books to people orchards
with the hoarse family of my song,
to work the burning metals
or to eat smoked beef
by mountain firesides.
I love adventurous
books,
books of forest or snow,
depth or sky
but hate
the spider book
in which thought
has laid poisonous wires
to trap the juvenile
and circling fly.
Book, let me go.
I won't go clothed
in volumes,
I don't come out
of collected works,
my poems
have not eaten poems--
they devour
exciting happenings,
feed on rough weather,
and dig their food
out of earth and men.
I'm on my way
with dust in my shoes
free of mythology:
send books back to their shelves,
I'm going down into the streets.
I learned about life
from life itself,
love I learned in a single kiss
and could teach no one anything
except that I have lived
with something in common among men,
when fighting with them,
when saying all their say in my song.
posted by
Viviane at 1:01:00 PM
(0) comments
Cinema adiado pra quinta-feira.
Plano B: ir pra casa e fazer os trabalhos da facul, pra estar livre na quinta ;)
posted by
Viviane at 12:36:00 PM
(0) comments
O André joga um desafio no blog dele: E se eu vivesse mesmo em um filme como andam dizendo por aí? Que música eu gostaria que tocasse quando "aquela mulher" caminhasse em minha direção?
Bem, ele fez a seleção dele. E esta é a minha, para quando "that bloke" resolver aparecer na minha vida. Sem ordem de preferência, tá?
1. Temptation - New Order
Oh, you've got green eyes
Oh, you've got blue eyes
Oh, you've got grey eyes
And I've never seen anyone quite like you before
No, I've never met anyone quite like you before
Sabem aqueles caras que têm uma cor de olhos indefinível, que muda com o humor e a luz? Pois é. Preciso dizer mais alguma coisa?
2. April Skies - The Jesus and Mary Chain
Uma manhã azul de abril. Só isso.
3. Say Something - James
Say something, say something, anything, give me a sign
4. Heroes - David Bowie
I, I will be Queen, and you, you will be King
E nem precisa ser no Moulin Rouge.
5. Your Love is the Place where I come from - Teenage Fanclub
Porque TFC está na trilha sonora da minha vida em qualquer caso.
6. Crush Number One - Garbage
I will burn for you,
Feel pain for you,
I will twist the knife and bleed my aching heart
And tear it apart.
Pra aquelas situações desesperadas. Tipo "it's now or never".
7. Green Eyes - Coldplay
Honey you are the rock upon which I stand
Se ele não tiver olhos verdes, é só substituir a cor na letra da música. Encantadora, como tudo o que Chris Martin escreve.
8. Silent Sigh - Badly Drawn Boy
Mesmo que "o cara" não seja um Hugh Grant...
9. At my most beautiful - R.E.M.
I read bad poetry
into your machine
I save your messages
just to hear your voice.
you always listen carefully
to awkwards rhymes.
you always say your name.
like I wouldn't know it's you,
at your most beautiful
10. This is the Day, The The
This is the day, your life will surely change
This is the day when things fall into place
Obviamente esta lista mudaria amanhã. Mas... :)
posted by
Viviane at 11:57:00 AM
(0) comments
Pra você, Lau:
GET DRUNK
From the PROSE POEMS OF CHARLES BAUDELAIRE, translated by Geoffrey Grigson
It is essential to be drunk all the time. That is all: there's no other problem. If you do not want to feel the appalling weight of Time which breaks your shoulders and bends you to the ground, get drunk, and drunk again.
What with? Wine, Poetry, or being good, please yourself. But get drunk.
And if now and then, on the steps of a palace, on the green grass of a ditch, in the glum loneliness of your room, you come to, your drunken state abated or dissolved, ask the wind, ask the wave, the star, the bird, the clock, ask all that runs away, all that groans, all that wheels, all that sings, all that speaks, what time it is; and the wind, the wave, the star, the bird, the clock, will tell you: 'It is time to get drunk!' If you do not want to be the martyred slaves of Time, get drunk, always get drunk! With wine, with poetry or with being good. As you please.
Daqui.
posted by
Viviane at 11:38:00 AM
(0) comments
E a sala dos computadores acaba de ser palco de uma cena digna de comédia pastelão. Eu, de joelhos em cima de uma cadeira de rodinhas; Elaine correndo como louca pra recepção; e Eduardo, ajoelhado no chão, dando chineladas em uma barata do tamanho de um rato que entrou aqui.
Odeio baratas.
posted by
Viviane at 11:33:00 AM
(0) comments
E o setlist pra festa de sábado já está praticamente pronto. E, modéstia à parte... eu não sairia da pista de dança.
;)
posted by
Viviane at 11:28:00 AM
(0) comments
Programa de terça-feira
Vou ver o Jaula, dirigido pelo meu queridíssimo Ridley Scott, com a Gal.
E eu sei que é o meio da semana... mas a tecla "fuck it" está ligada. Preciso de cinema. :)
posted by
Viviane at 11:23:00 AM
(0) comments
segunda-feira, outubro 27, 2003
Yee-ha.

posted by
Viviane at 6:38:00 PM
(0) comments
C A L O R
posted by
Viviane at 11:24:00 AM
(0) comments
Pra Vítória e pra Gil:

posted by
Viviane at 11:17:00 AM
(0) comments
Olha só, Elo:
Caso "Villeneuve-McLaren" ganha novo argumento
Da Redação
O caso "Villeneuve-McLaren" está rendendo. Nesta semana, um porta-voz da escuderia confirmou que as duas partes teriam conversado sobre a possibilidade de o canadense ser piloto de testes na equipe ano que vem. Isso depois de Ron Dennis rir sobre o assunto em uma entrevista coletiva na semana passada.
Villeneuve perdeu seu posto na BAR para Takuma Sato e ainda não encontrou um lugar na Fórmula 1 para a temporada que vem. Foi então que seu empresário, Craig Pollock comentou as conversas com a McLaren, dizendo que seu cliente seria o terceiro piloto em 2004 e em 2005 poderia assumir o posto de titular.
"Nós recebemos um contato de Jacques Villeneuve sobre testes pela equipe em 2004", afirma o porta-voz da McLaren para o site internacional F1Racing. "No entanto, nenhuma conversa significativa aconteceu", garante.
A McLaren já tem seus pilotos confirmados para a próxima temporada, como o próprio chefe, Ron Dennis, declarou na semana passada. David Coulthard e Kimi Raikkonen são os titulares, enquanto Alexander Wurz e Pedro de la Rosa são os pilotos de teste.
Existe um rumor, porém, de que Wurz estaria interessado em ocupar um cargo como titular na escuderia Jaguar, substituindo Justin Wilson, para ser companheiro de Mark Webber em 2004. O que abriria uma vaga para Villeneuve.
As informações, no entanto, ainda são desencontradas e a McLaren se recusou a fazer qualquer pronunciamento oficial sobre o assunto.
posted by
Viviane at 11:14:00 AM
(0) comments
You spurn my natural emotions
You make me feel like dirt
And I'm hurt
And if I start a commotion
I run the risk of losing you
And that's worse
Ever fallen in love with someone
Ever fallen in love
In love with someone
Ever fallen in love
In love with someone
You shouldn't've fallen in love with
I can't see much of a future
Unless we find out what's to blame
What a shame
And we won't be together much longer
Unless we realize that we are the same
Ever fallen in love with someone
Ever fallen in love
In love with someone
Ever fallen in love
In love with someone
You shouldn't've fallen in love with
You disturb my natural emotions
You make me feel like dirt
And I'm hurt
And if I start a commotion
I'll only end up losing you
And that's worse
Ever fallen in love with someone
Ever fallen in love
In love with someone
Ever fallen in love
In love with someone
You shouldn't've fallen in love with
Ever fallen in love with someone
Ever fallen in love
In love with someone
Ever fallen in love
In love with someone
You shouldn't've fallen in love with
Fallen in love with
Ever fallen in love with someone
You shouldn't've fallen in love with
posted by
Viviane at 11:05:00 AM
(0) comments
E com a festa, o Halloween da escola na sexta, os trabalhos da facul e as substituições que eu vou ter que fazer em Setúbal... vai ser uma semana daqueeeelas.
posted by
Viviane at 9:24:00 AM
(0) comments
E este é o flyer da festa de sábado:
Expe e Déa, vocês vão, não é? :)
posted by
Viviane at 9:23:00 AM
(0) comments
Jonas, você acredita que todas as suas sugestões já estavam no meu setlist? ;)
Thanks anyway!
posted by
Viviane at 9:19:00 AM
(0) comments
Halloween Mood

posted by
Viviane at 9:14:00 AM
(0) comments
domingo, outubro 26, 2003
E estou aqui enlouquecida pensando no set-list pra festa de sábado... Gaybee, Lisa, help?
posted by
Viviane at 11:57:00 AM
(0) comments
Elo, darling, recebi seu cartão e as fotos! Thanks loads! :)
posted by
Viviane at 11:54:00 AM
(0) comments
A Gil e a Vitória devem estar aos pulinhos... :)
Guga derrota Sargsian e é campeão em São Petesburgo
SÃO PETESBURGO (Reuters) - Gustavo Kuerten derrotou o armênio Sargis Sargsian por 2 sets a 0, parciais de 6-4 e 6-3, neste domingo e conquistou o título do torneio de São Petesburgo, seu primeiro em quadras de carpete.
Guga soma agora 19 títulos na carreira, sendo o segundo neste ano.
Depois de ganhar o torneio de Auckland, em janeiro, o primeiro campeonato que disputou em 2003, o brasileiro somou resultados ruins tanto no saibro quanto em quadras rápidas.
Em São Petesburgo, porém, o brasileiro fez uma ótima campanha, não tendo perdido nenhum set.
Contra Sargsian, o catarinense começou bem, conseguindo uma quebra de serviço no quarto game. Mas, quando sacou para tentar fechar em 6-3, teve o saque quebrado. No game seguinte, Guga conseguiu mais uma quebra e fechou em 6-4.
No segundo set, Guga quebrou o serviço do armênio no sexto game e manteve seus saques para garantir mais um título na carreira.
posted by
Viviane at 11:53:00 AM
(0) comments
Programa de Domingo

posted by
Viviane at 10:27:00 AM
(0) comments
sábado, outubro 25, 2003
E hoje tem reuniãozinha básica da turma, chez Gal. Arquivo X no programa, obviamente.
Luke "cara-de-idiota" Wilson como o Xerife Lucius Hartwell em "Vampiros" (Bad Blood)
posted by
Viviane at 1:36:00 PM
(0) comments
sexta-feira, outubro 24, 2003
Intolerable Cruelty é simplesmente impagável. Geoffrey Rush e George Clooney estão dando um show - e há uma cena envolvendo uma bombinha de asma e uma pistola que me fez rir feito uma alucinada por cerca de cinco minutos. Todo mundo no cinema já tinha parado de gargalhar, e eu continuava semi-asfixiada.
Fiz tudo o que tinha direito ontem. Achei meu Mrs. Dalloway novo, fui ver Mr. Clooney e liguei a tecla "ora, que se dane tudo": comprei um super-combo de pipoca com coca-cola e me joguei.
Nada melhor pra vencer esse stress insano.
E hoje fui ver Os Normais com a Gal e o meu irmão. Engraçadíssimo, apesar de meio vazio. Mas vale o ingresso.
posted by
Viviane at 10:58:00 PM
(0) comments
quinta-feira, outubro 23, 2003
Bom, vou lá ver o George e a Catherine.
posted by
Viviane at 3:37:00 PM
(0) comments
Jeff, não faz inveja. Maldaaaaaaade!

posted by
Viviane at 3:35:00 PM
(0) comments
Linda imagem, capturada no blog da Maya.
Porque, como diria Anne Frank, apesar de tudo eu ainda acredito na bondade humana.
posted by
Viviane at 12:44:00 PM
(0) comments
I just wanna feel real love,
feel the home that I live in.
'Cause I got too much life,
running through my veins, going to waste
posted by
Viviane at 12:14:00 PM
(0) comments
Soundtrack of the Day
For a second of your life
Tell me that it's true
Waiting for a sign
It's all I want of you
Your heart hides a secret
A promise of what is
Something more than this
Just a second of your time
Anyone will do
A taste of any other
Is all I want from you
Offer me the world
And how can I resist
Something more than this
Make believe in magic
Make believe in dreams
Make believe impossible
Nothing as it seems
See, touch, taste, smell, hear
But never know if it's real
(Never know if it's real)
For a second of your life
Tell me if it's true
Anywhere we are
It's all I want of you
Your lips lies a secret
A promise of a kiss
Of something more than this
Just a second of your time
Anyone will do
To know any other
Is all I want from you
Giving me the world
Now I can't resist
Something more than this
Make believe in magic
Make believe in dreams
Make believe impossible
Nothing as it seems
Never really understand
What anything means
(What anything means)
Another second of my life
Not knowing if it's true
Make believe in nothing
Is all I want of you
Whisper me a secret
Whisper me there is
Always something other
Something more than this
(The Cure)
posted by
Viviane at 11:26:00 AM
(0) comments
E hoje eu vou fazer um favor à minha saúde e me dar uma tarde de folga decente. O plano é a voltinha costumeira no shopping, George Clooney no cinema, cappuccino e a passada básica na Sodiler; vou ver se acho Mrs. Dalloway, já que o meu simplesmente sumiu.
posted by
Viviane at 10:51:00 AM
(0) comments
E o meu post-imagem-que-não-aparece de Kill Bill, o filme novo do Tarantino, me rendeu um achado. A Cath deixou um comment especificando que este é o volume 1 (parece uma nova tendência do cinema, filmes em capítulos). Pois como sempre faço questão de visitar os blogs de quem me deixa comentários, fui lá no A Base do Otimismo e tive uma surpresa. Ela assina Catherine Linton, ou seja, deve ser Wuthering Heights freak como eu (que entrava no IRC como Catherine Earnshaw), detesta o Kevin Costner e é fã de Wilde e Yeats.
Já pra lista de favoritos, moça. Apareça mais vezes.
E isto estava lá, no blog dela. Ah, Irish poets...
Wine comes in at the mouth
And love comes in at the eye;
That's all we shall know for truth
Before we grow old and die.
I lift the glass to my mouth,
I look at, and I sigh.
William Butler Yeats (1865-1939)
posted by
Viviane at 10:42:00 AM
(0) comments
quarta-feira, outubro 22, 2003
E é um crime o Rodrigo Santoro não estar neste poster... mas o filme parece biscoito fino. E Deus de misericórdia, Liam Neeson e Colin Firth no mesmo fotograma... *drool*

posted by
Viviane at 5:40:00 PM
(0) comments
Coluna Social do AF
O Jonas tá de blog novo.
posted by
Viviane at 11:58:00 AM
(0) comments
Pra essa moça, que anda tristinha, e que reclamou que eu nunca mais falei dela no blog:
Friends will be friends, when you're in need of love they give you care and attention
Friends will be friends, when you're through with life, and all hope is lost
Hold out your hands because friends will be friends, right till the end
Love you, darling!
posted by
Viviane at 11:36:00 AM
(0) comments
Soundtrack of the Day
Hey, Andy did you hear about this one? Tell me, are you locked in the punch?
Hey Andy are you goofing on Elvis? Hey, baby. Are we losing touch?
If you believed they put a man on the moon, man on the moon.
If you believe there's nothing up his sleeve, then nothing is cool.
posted by
Viviane at 11:18:00 AM
(0) comments
Do blog da Gil:
Eventos vão lembrar 10 anos da morte de Senna
Uma série de eventos, incluindo exposições no Brasil e no exterior, irá homenagear o piloto Ayrton Senna em 2004.
As atividades, apresentadas nesta terça-feira por Viviane Senna, irmã do tricampeão de Fórmula 1 e presidente do Instituto que leva o nome do piloto, marcam os 10 anos da morte de Senna, que morreu em maio de 1994 em decorrência de um acidente no Grande Prêmio de San Marino, em Ímola.
O objetivo do projeto, segundo Viviane, é reafirmar os valores preservados pelo atleta, como determinação, motivação, perseverança, patriotismo, excelência, otimismo e a busca pela perfeição.
"O projeto celebra os valores do Ayrton e seu orgulho de ser brasileiro, mostrando o lado vitorioso do Brasil, para que cada um possa descobrir o campeão que existe dentro de si. A idéia é ativar a força interior que todos têm para realizar o seu próprio potencial e ser um vencedor na vida", disse Viviane.
O projeto no ano será chamado de Ayrton Senna do Brasil no território nacional e de Ayrton Senna No Limits no restante do mundo.
O lançamento oficial do Ano Ayrton Senna do Brasil será com o Senna In Concert, um espetáculo musical para cerca de 30 mil pessoas, que será realizado na cidade de São Paulo no dia 20 de março, véspera da data em que Senna completaria 44 anos. O show será dirigido e produzido por José Possi Neto e contará com a participação de diversos artistas.
A Exposição Ayrton Senna do Brasil, outro evento de destaque na programação do projeto, será apresentada no Brasil e percorrerá alguns países no exterior.
Com instalações interativas e tecnologia avançada, a exposição itinerante terá início em São Paulo, com inauguração prevista em maio, onde permanecerá por dois meses, seguindo depois para Rio de Janeiro, Curitiba e uma grande capital da região Nordeste.
A exposição será apresentada, no decorrer de 2004, em países como França, Alemanha, Inglaterra, Itália e Japão. Os visitantes poderão interagir com objetos do evento e experimentar as sensações vividas pelo piloto.
Em modernas instalações estará também um acervo completo de Ayrton Senna, contendo objetos pessoais, fotos, filmes, troféus, carros, roupas e outros itens.
Entre outros eventos do projeto estão uma homenagem ao piloto no centenário da Fifa, durante um amistoso entre Brasil e França, e uma maratona de revezamento no Autódromo de Interlagos.
(Terra Esportes)
posted by
Viviane at 11:08:00 AM
(0) comments
Coming soon to a theatre near you
Kill Bill, o quarto filme de Quentin Tarantino.
posted by
Viviane at 9:12:00 AM
(0) comments
terça-feira, outubro 21, 2003
Yee-haa.
Minha caixa chegou e eu vou sacrificar algumas horas de sono para assistir ao episódio duplo de abertura da quinta temporada.
posted by
Viviane at 7:53:00 PM
(0) comments
Acho que vou desmaiar.
Sério. Se eles vierem pra cá, eu juro por todos os santos do calendário que nunca mais xingo o carnaval.
Teenage Fanclub pode vir ao Recife
Luciana Veras
Da equipe do DIARIO
Teenage Fanclub vem ao Brasil. Pela primeira vez. Em março de 2004. Três datas em São Paulo, no Sesc Pompéia, e uma no Recife. Isso mesmo. A banda de Norman Blake, Gerry Love e Raymond McGinley, acrescida do sempre parceiro Francis McDonald nas baquetas, é a atração principal do festival No Ar Coquetel Molotov, que em Sampa ocorre em parceria com a Slag Records, abrange, ainda, o lançamento de uma revista e depende de investidores para se viabilizar na etapa pernambucana.
Quem saca música alternativa no Estado, aliás, reconhece, no nome do festival a princípio escalado para 27 de março, um programa radiofônico há dois anos e meio no ar. E o site desse programa, lançado em junho. É dos produtores do Coquetel Molotov - quatro jovens estudantes de Comunicação Social e um jornalista formado - a idéia de conceber um festival que trouxesse para o Recife o grupo escocês, cultuadíssimo desde anos 1990, autor de CDs igualmente festejados (Bandwagonesque - 1995, Grand Prix - 1997), de formatar os pensamentos num projeto e inscrevê-lo numa lei federal de incentivo à cultura, a Rouanet do Ministério da Cultura, onde foi aprovado em agosto, no valor de R$ 98 mil.
Ana Garcia, Jarmeson de Lima, Tathianna Nunes, Thiago Marinho e Viviane Menezes bolaram o No Ar quando foram alijados da programação da rádio Universitária AM em outubro de 2002, antes de serem convidados pela Teclados FM, de onde migraram para a Pernambuco FM. "Não queríamos ficar parados e pensamos no site e no festival", conta Jarmeson.
Enquanto a geração de conteúdo para o site andava, o projeto do No Ar prosseguia. Enviado para análise no ministério, o festival ganhou sua âncora por acaso. Ana, que mora em São Paulo e já conhecia Eduardo Ramos, da Slag Records, ficou amiga de Francis McDonald, um dos fundadores do quarteto bretão.
"Francis veio ao Brasil com o Nice Man, seu projeto solo. Na mesma noite em que o conheci, rolou, meio na brincadeira, o conversa dele vir com o Teenage para uma turnê no Brasil. Ele topou na hora", diz Ana. Daí veio a uniãocom a Slag para o braço paulistano e a certeza de que o TF seria o carro-chefe de uma noite que terá representantes do rock'n'roll local e da cena indie nacional. "De Recife, tocam Profiterólis e Vamoz!. Do Rio, vem Pelvs e de São Paulo, o Hurtmold", revela Viviane.
E agora? "Estamos atrás de patrocinadores que entendam o que é o projeto", aponta Ana. "E que entendam a repercussão que o festival vai ter. Um único show do Teenage aqui gera mídia e atrai gente de toda a região", diz Thiago. Os produtores seguem a romaria dos empreendendores que vêem seus projetos carimbados pelo Minc mas sem ninguém para bancá-los. "No Nordeste é difícil, ninguém conhece bem a banda e as pessoas ficam com medo de investir", resume Ana Garcia.
posted by
Viviane at 1:03:00 PM
(0) comments
O André falava ontem dos discos que não saem da bolsa dele... e eu sou daquelas que são capazes de esquecer a carteira em casa (como aconteceu há duas semanas; só percebi que estava sem ela quando já estava dentro da van), mas nunca saio sem o kit de sobrevivência básico - discman + porta-CDs com a seleção da vez. Estou ouvindo Filter desde ontem, mas hoje li uma matéria sobre o Hefner numa Time aqui na escola e me deu vontade de ouvir o We Love the City... definitivamente, eu não sei viver sem música. E já estou organizando o setlist da festa do dia primeiro na minha cabeça... só espero que não me apareça nenhum fulano pedindo pra tocar Charlie Brown Jr. ou Avril Lavigne, porque eu meto a garrafa de Bailey's na cabeça dele.
Hum. Não. Seria um desperdício.
Enfim. Tensão pré-Recifo*ia. A porcaria do carnaval foi transferida pra perto da minha casa. Exatamente na frente do prédio do pobre Expe, que eu imagino vá se refugiar chez Gil. E se na primeira noite eu ouvir um resquício que seja de tambores, vou pedir asilo na casa da bestest friend. Meus ouvidos não são depósito de lixo e minha paciência é curta. Mas só de pensar em como o trânsito vai ficar, já tenho calafrios. Como se um carnaval por ano já não fosse tortura suficiente...
Anyway. Melhor deixar o stress pro dia, porque quem morre de véspera é peru.
O que me dá vontade de ligar o fuck-off mode com força total de vez em quando é que eu tenho que ouvir "ah, mas você é muito radical", "ah, mas há que se respeitar as diferenças", etc. Acontece que eu não obrigo ninguém a ouvir o tipo de música que eu gosto, mas o meu direito de dormir e de me movimentar no meu bairro é simplesmente cassado por quatro dias e as pessoas esperam que eu ache isso lindo.
Ninguém merece, ninguém.
posted by
Viviane at 11:50:00 AM
(0) comments
Expedito, nerd é a vovozinha, viu?
:P
posted by
Viviane at 11:44:00 AM
(0) comments
Gil, Dea, Elo... agora que vamos sofrer de síndrome de abstinência automobilística até o início da temporada 2004, o consolo é fuçar os sites de notícias pra descobrir o que está acontecendo...
Comecemos com o calendário oficial do ano que vem - e a Torcida Unga-Munga, liderada pela anti-Schumi por excelência, srta. Gilvania Ferreira, estará fazendo um barulhão em Interlagos. Com bazucas, se necessário!
07/03/2004 GP da Austrália, Melbourne
21/03/2004 GP da Malásia, Sepang
04/04/2004 GP de Bahrein, Sakhir
25/04/2004 GP da Europa, Nürburgring
09/05/2004 GP da Espanha, Barcelona
23/05/2004 GP de Mônaco, Monte Carlo
06/06/2004 GP de Ímola, San Marino
13/06/2004 GP do Canadá, Montreal
20/06/2004 GP dos EUA, Indianápolis
04/07/2004 GP da Inglaterra, Silverstone
11/07/2004 GP da França, Magny-Cours
25/07/2004 GP da Alemanha, Hockenheim
15/08/2004 GP da Hungria, Hüngaroring
29/08/2004 GP da Bélgica, Spa Francochamps
12/09/2004 GP da Itália, Monza
26/09/2004 GP da China, Xangai
10/10/2004 GP do Japão, Suzuka
24/10/2004 GP do Brasil, São Paulo
E Spa está de volta! Hip-hip-hurra! :)
posted by
Viviane at 11:29:00 AM
(0) comments
Ai, mal acredito que vou pra casa hoje às três e meia da tarde. E não tenho nada pra fazer a não ser dormir até amanhã às seis da manhã.
Thank you , Lord.
posted by
Viviane at 11:21:00 AM
(0) comments
segunda-feira, outubro 20, 2003
Roubei do Kellner. Ei, moço, quando rola a próxima farra? :)

posted by
Viviane at 11:45:00 PM
(0) comments
Ô Dona Winnie, lembra daquele DVD que a senhorita dá pra todo mundo, mas nunca ganha de aniversário? E aí, vai querer agora? Ou devo mandar Billy Elliott pra Copacabana?
Eu sei que presente anunciado perde um pouco da graça, mas não vou correr o risco de mandar um embrulhinho todo fofo com um DVD repetido...
Saudades, moça!
posted by
Viviane at 10:56:00 PM
(0) comments
Ai, as roubadas em que eu me meto.
Deixei a maluca furiosa da Lau me convencer a tocar na festa dela, dia primeiro. Ela me chantageou emocionalmente, a pilantra. Só que faz bem uns cinco anos que eu não banco a DJ. Espero que não seja um fiasco completo...
Mas no fundo, no fundo, é uma massagem e tanto no ego, hehe. E acho que vai dar pra inventar um setlist decente daqui pra lá. Ei, Lisa, quer me dar umas idéias?
Povos da manguetown, detalhes em breve. Façam o favor de aparecer ;)
E acaba de me ocorrer que um dos motivos de eu ter aceitado essa maluquice foi a promessa de Bailey's de graça a noite toda.
Yay.
posted by
Viviane at 10:37:00 PM
(0) comments
E o seminário de sábado sobre a Era Elizabetana foi um sucesso. E, modéstia à parte, nós - eu, e Jackie, a Luciana e a Soraya - merecemos: trabalhamos feito loucas a semana inteira. Eu quase enlouqueço tentando achar os filmes - Elizabeth e Shakespeare Apaixonado - e a Jackie quase surta porque preparou o material em data-show, e quando chegamos na faculdade, cadê o aparelho?
Mas tudo saiu perfeito, no fim das contas. A turma amou. A professora (fã confessa de Shakespeare, como eu) foi só elogios. E a sensação de missão cumprida é a melhor coisa do mundo.
E como eu tenho uma cara de pau impressionante, fui pro meio da sala e me saí com essa:
Tomorrow, and tomorrow, and tomorrow
Creeps in this petty pace from day to day,
To the last syllable of recorded time;
And all our yesterdays have lighted fools
The way to dusty death. Out, out brief candle!
Life's but a walking shadow, a poor player
That struts and frets his hour upon the stage
And then is heard no more: it is a tale
Told by an idiot, full of sound and fury,
Signifying nothing.
--Macbeth
Achei que ia ter um treco enquanto declamava, mas não esqueci nada e, afinal... all is well that ends well!
posted by
Viviane at 12:18:00 PM
(0) comments
Bruna, eu sempre compro as caixas de Arquivo X na Livraria Saraiva. Eles dão cupons-desconto pra clientes frequentes e o atendimento é muito bom. Sem contar que o preço do box 5 era o menor entre todas as lojas virtuais.
posted by
Viviane at 12:07:00 PM
(0) comments
Filter na trilha sonora do dia. Porque é segunda-feira, e guitarras são sempre bem-vindas.
posted by
Viviane at 11:45:00 AM
(0) comments
E faço minhas as palavras da Beth: altamente recomendado!
Violação de Conduta
Fui ver com o meu irmão e com a Gal. Eu e ela já estávamos começando a sofrer de sintomas básicos de abstinência cinematográfica!
posted by
Viviane at 9:07:00 AM
(0) comments
Mulder, it's me
E o findie terminou me saindo melhor do que a encomenda. Mesmo que "findie", no meu caso, signifique só o domingo... E vejam só onde eu fui:
Evento reúne fãs da série Arquivo X em oito cidades brasileiras
da Folha Online
Os fãs brasileiros de Arquivo X poderão participar nos próximos dois finais de semana, em oito cidades diferentes, do lançamento em DVD da quinta temporada da série criada por Chris Carter.
O evento Cabine X-5 --parceria do fã-clube Arquivo X - Brasil com a Fox Home Entertainment-- promoverá debates sobre o programa após a exibição de episódios da quinta temporada --que estará disponível em um box especial com seis discos.
Os fãs de Fox Mulder e Dana Scully que quiserem adquirir o ingresso deverão levar brinquedos, alimentos não-perecíveis ou material de limpeza aos locais relacionados abaixo para serem doados a instituições de caridade.
Pernambuco
Quando: 19 de outubro, das 11h às 16h
Onde: Habib's (rua Gervásio Campelo, 260, Recife, PE)
Ingresso: 1 kg de alimento não-perecível (exceto sal)
Instituição Beneficiada: Orfanato Dona Ana
E o evento foi bem melhor do que eu esperava - parabéns ao Kellner, que trabalhou duro e conseguiu trazer a Cabine pra cá (é difícil mesmo organizar uma coisa dessas fora do eixo Rio-Sampa). Paulo foi comigo, e foi ótimo porque a gente não se via desde bem antes de eu viajar de férias. Juliane estava de plantão, Gal tinha compromisso e eu não consegui achar Fernanda, e dessa vez não deu pra juntar a Sisterhood of the Coffeepot - mas eu honrei a Sociedade do Anel: participei do quiz sobre a quinta temporada e entre perguntas do tipo "qual o nome completo dos Pistoleiros Solitários" e tarefas como "coma quantas sementes de girassol conseguir em um minuto", o nosso grupo venceu, hehe. Really, really fun. Assistimos aos episódios Prometeu Pós-Moderno, Vampiros e A Biotoxina (e eu estou aqui louca pra chegar em casa e ver Redux I e II), e é sempre bom conhecer gente nova, que divide paixões com você :)

posted by
Viviane at 9:04:00 AM
(0) comments
domingo, outubro 19, 2003
Dia cheio hoje. Notícias amanhã :)
posted by
Viviane at 10:27:00 PM
(0) comments
sábado, outubro 18, 2003
Uêbaaaaaaaaaaa
E por falar em X-Files...
Prezado VIVIANE FONTOURA DA SILVA.
Seu pedido de número 2231737 já foi faturado e encaminhado ao Correio.
Os itens que constam neste pedido e estão sendo remetidos são:
Título.......: Arquivo X - 5.ª Temporada - 6DVDs
- DVD4
Autor/Artista:
Fornecedor...: Fox Home Entertainment
Quantidade...: 1
posted by
Viviane at 3:25:00 PM
(0) comments
Programa do findie, parte 2
Acho que a parte 1 furou... mas o plano B continua de pé:
Cabine X, amanhã, lançamento oficial da caixa com a quinta temporada em DVD. Yipee!
posted by
Viviane at 2:01:00 PM
(0) comments
sexta-feira, outubro 17, 2003
Programa do findie, parte 1
George ("casa comigo", como bem diz a Gil) Clooney em Intolerable Cruelty, dos irmãos Coen
posted by
Viviane at 8:13:00 PM
(0) comments
quinta-feira, outubro 16, 2003
E eu consegui terminar tudo. Inacreditável.
Todas as provas corrigidas, as pastas em dia, os boletins preenchidos. Tudo perfeitinho.
E todo o material da apresentação de amanhã e do seminário de sábado pronto e xerocado. Corri na escola onde a Jackie trabalha, separamos as cenas de Elizabeth e Shakespeare in Love que vamos passar no seminário, discutimos quem vai fazer o quê e combinamos reunião com o grupo inteiro amanhã.
E como na semana que vem eu não vou ter absolutamente nada pra fazer pras cadeiras deste módulo da facul, vou finalmente escrever o projeto da monografia, que a essa altura já virou lenda.
Ufa.
posted by
Viviane at 8:16:00 PM
(0) comments
Porque o findie vai ser totalmente Excer, e porque eu simplesmente adoro estes dois:
David Duchovny & Gillian Anderson
posted by
Viviane at 8:09:00 PM
(0) comments
Mais um post inspirado na Déa.
These are a few of my favourite things
O cappuccino da Coffee Shop São Braz * cinema * dias nublados * São Paulo nas férias * Fórmula 1 * Ewan McGregor * Guinness com ela * R.E.M. * aeroportos * passar a noite dançando * livrarias * ouvir minhas bandas do coração no DiscMan dentro do ônibus e cantar junto * literatura inglesa * Londres, minha amada Londres * chuva * andar na chuva * chocolate * moços com sotaque britânico * gaita de foles * Arquivo X * Colin Farrell * Shakespeare * banhos demorados * Nova York * Curitiba * brownies * McLaren * Jacques Villeneuve * Manic Street Preachers * David Lynch * a Terra-Média * dias frios * assistir filmes de guerra antigos com o Major * viajar de avião * minha cama * Matrix * Coldplay * filmes do James Ivory * Jane Austen * Ralph Fiennes * torta de café
posted by
Viviane at 1:00:00 PM
(0) comments
*drooooooooooooooool*

posted by
Viviane at 12:39:00 PM
(0) comments
E cada vez mais eu me apaixono pela minha turma do intermediário das duas horas. Aula passada eles apresentaram os projetos de classe. O Clovis trouxe a guitarra e cantou Breakout, dos Foo Fighters. A Maria leu um texto sobre as ruínas de Tróia. O Thiago, que já tinha trazido uma crítica sobre o filme Os Outros, me contou que foi na bienal do livro no findie e comprou Hamlet - porque quis, não porque mandaram ele ler (e eu imediatamente sugeri que ele emende com Henry V).
Detalhe: eles têm quatorze, quinze anos.
O mundo ainda tem salvação, vocês estão percebendo? :)
posted by
Viviane at 12:05:00 PM
(0) comments
E eu estou tendo chiliques nas aulas de sábado da pós. Depois de passar dois meses estudando literatura americana e delirando com Walt Whitman, Robert Frost, Elizabeth Bishop, Sylvia Plath e Emily Dickinson, chegamos ao créme de la créme: os britânicos. Mais precisamente, literatura da era elizabetana à era vitoriana.
Aliás, não é por acaso que as duas épocas mais significativas da história da Inglaterra foram vividas sob o comando de mulheres. Elizabeth é minha queridinha-forever. Só o fato de ter sido patronesse do Bardo já valeu a existência dela.
E o seminário de sábado é exatamente sobre os anos do reinado dela, e como a literatura inglesa se solidificou nesse período. Minha parte é Shakespeare (obviamente - eu imediatamente gritei "Shakespeare é meeeeeeu" quando os assuntos foram divididos) e Marlowe. Ah, o Doctor Faustus. Simply magnificent. A Jackie vai falar sobre John Donne. Meu adorado John Donne. Deão de St. Paul. Autor da maravilhosa passagem "no man is an island...". Ele foi encarcerado na Torre por amor a uma donzela aristocrata. Comeu o pão que o diabo amassou. E conseguia escrever como um anjo.
Ah, meus poetas mortos. E quando chegarmos aos românticos e as aulas girarem em torno de Keats, Byron e Shelley, aí é que eu vou mesmo enlouquecer.
Right, sistah?
posted by
Viviane at 11:48:00 AM
(0) comments
Pérola de hoje, no blog da Gil:
"uma amiga dizia que a gente devia usar um colar com três pingentes tipo sinal de trânsito. Quando você destacasse o verde, todo mundo saberia que poderia até zonar com sua cara e estaria tudo bem. Se o amarelo estivesse na frente, era pra todo mundo ficar alerta pra selecionar inclusive as palavras. E se estivesse vermelho... bom, aí só o mais corajoso dos corajosos teria coragem de falar com você nesse dia"
Hoje é dia de sinal verde por aqui. Consegui pôr o sono em dia, cortesia do feriado, e estou com a programação da semana mais ou menos sob controle... mas, em se tratando deste feixe de contradições que manda neste blog, tudo é possível e amanhã eu posso acordar com um belo de um sinal vermelho no tal "colar".
posted by
Viviane at 11:44:00 AM
(0) comments
Expe, tudo de bom no novo trabalho... congrats! :)
posted by
Viviane at 11:41:00 AM
(0) comments
Happy Birthday
E o meu irmão faz 19 anos hoje. Parece que foi ontem que eu vi aquela coisinha raquítica (ele nasceu com dois quilos e meio, parecia um ratinho) no bercinho do hospital. Tão pequenininho que as roupinhas tamanho PP dançavam nele. Eu morria de medo de segurá-lo, achava que ele ia se partir no meio. Hoje ele é capaz de me virar de ponta-cebaça num segundo.
Parabéns, menino. E não interessa se você tem 19 anos ou 29 - vai ser sempre o meu baby :)
posted by
Viviane at 11:38:00 AM
(0) comments
Ai, a semana voou.
Estou terminando os famigerados boletins - só faltam agora as duas turmas de avançado. Graças a Deus, quase todo mundo fez prova e a maioria dos alunos conseguiu resultados muito bons. A semana que vem deve ser beeeeeem mais leve, porque eu não vou ter que me preocupar com pendências no trabalho e não vou ter nenhum assignment pra entregar na facul (já que o meu grupo se apresenta amanhã e sábado).
Ufa. Espero ter um tempinho pra respirar e pra conseguir ver os amigos. Sábado eu vou pro cinema nem que seja sozinha pra ver Intolerable Cruelty (George Clooney + os irmãos Coen, adooouro), e domingo tem a Cabine X, e eu vou com o Paulo (e provavelmente com a Gal, se conseguirmos convencê-la a acordar antes do meio-dia de um domingo).
E outubro desce pelo ralo. Já passamos da metade do mês. Desconfio que o planeta está girando acelerado.
posted by
Viviane at 11:33:00 AM
(0) comments
quarta-feira, outubro 15, 2003
She just wants to be somewhere
E a trilha sonora da semana tem sido o lindo Reveal, do REM.
posted by
Viviane at 11:07:00 PM
(0) comments
Teachers' Day part II
Ressaquinha básica pós-festa, mas nada que o bom e velho Tylenol cafeína não curasse.
Almoço no shopping com a bestest friend. O celular está funcionando novamente. Ganhei flores de uma grande amiga pra comemorar o "meu" dia. E finalmente achei o DVD de Fugindo do Inferno, que eu queria dar pro meu pai fazia tempo.
E amanhã começa tudo de novo. :)
posted by
Viviane at 10:54:00 PM
(0) comments
terça-feira, outubro 14, 2003
Resta saber por que ele resolveu promover o quebra-quebra no escritório da Toyota, e não no da Ferrari...
posted by
Viviane at 5:42:00 PM
(0) comments
Agora o cara pensa que é Axl Rose... Patético.
Alemão destrói escritório da Toyota
Warm Up
13/10/2003 - 10:59
Michael Schumacher brincou de "popstar" por um dia. O alemão imitou algo comum entre estrelas do rock e destruiu o escritório da Toyota que fica atrás dos boxes em Suzuka, segundo relato do jornal "The Sun".
Na companhia de Ralf Schumacher e Olivier Panis, entre outros "convidados", Michael transformou o local em uma "zona de guerra". De acordo com a reportagem, Ralf atirou uma TV pela janela - que ficou arrebentada, já que estava quebrada. Uma testemunha deu seu depoimento. "Eles pareciam animais selvagens".
Ricardo Zonta também esteve presente ao "encontro", em que, junto com Panis e Schumacher, saiu ovado e cheio de mostarda e catchup. Além disso, as pessoas que tiveram contato com o hexacampeão disseram que jamais o viram tão embriagado, "fumando um charuto enorme" e, junto com o francês da Toyota, "quebrando mesas e cadeiras, atirando tudo pela janela".
Usando uma camisa e boné da Toyota, Michael divertiu-se depois pilotando uma empilhadeira. Horas mais tarde, um amigo de Schumacher teria se aproximado e falado sobre a comemoração. O piloto teria respondido: "O que foi que eu fiz???".
posted by
Viviane at 5:36:00 PM
(0) comments
Teachers' Day
Festinha hoje à noite e feriado amanhã pra curar a ressaca ;)
posted by
Viviane at 5:17:00 PM
(0) comments
E a bateria do meu celular, que andava em estado terminal, morreu hoje.
Humpft.
Alguém sabe quanto custa uma nova, para Gradiente?
*bankrupt mode*
posted by
Viviane at 12:17:00 PM
(0) comments
segunda-feira, outubro 13, 2003
Recebi via email da Fada e me estabaquei de rir.
Pan no Rio
A Governadora Rosinha, pensando nos gringos que vêm ao Rio de Janeiro para os Jogos Pan-Americanos de 2007 já mandou escrever as placas de sinalização dos bairros da cidade em duas línguas. Versão para o ingles feita com o maior carinho pela própria governadora, com o auxílio de seu Garotinho :
* German Mountain - Morro do Alemão
* Big Field - Campo Grande
* Little Field - Campinho
* Nice to meet you - Encantado
* Will go now - Irajá ( essa é muito boa)
* To walk there - Andaraí
* Dry Square - Praça Seca
* Set fire - Botafogo
* Customers - Freguesia
* Set black people free - Abolição ( sem comentários...)
* Very very holy - Santíssimo
* Wait a minute - Paciência
* Setting free - Livramento
* Good Success - Bonsucesso
* Very deep island - Ilha do Fundão
* Grandson Rabbit - Coelho Neto
* High School - Colégio
* Happy view - Vista Alegre
* Hard Cover - Cascadura
* Priest Michael - Padre Miguel
* Mercy - Piedade
* It's very cheap! - Pechincha
* Nice stay - Benfica
* Bless you - Saúde
* Flag Square - Praça da Bandeira
* Flagmen Funtime - Recreio dos Bandeirantes
* Small Farm - Rocinha
* All Saints - Todos os Santos
* Mary of Grace - Maria da Graça
* Holy Cross - Santa Cruz
* Hello, smile - Olaria (1º lugar)
* Mango Tree - Mangueira
* Inside Mill - Engenho de Dentro
* New Mill - Engenho Novo
* Alligator to the water - Jacarepaguá (excelente!!!)
posted by
Viviane at 6:28:00 PM
(0) comments
Ai, e eu ainda consigo arrumar substituição... mas a pobre da Eline saiu daqui com a cabeça estourando de sinusite.
Ou seja: não tive tempo nem pro meu café. Mas vou alimentar o vício agorinha mesmo.
posted by
Viviane at 6:24:00 PM
(0) comments
On His Blindness
John Milton
When I consider how my light is spent
E're half my days, in this dark world and wide,
And that one Talent which is death to hide,
Lodg'd with me useless, though my Soul more bent
To serve therewith my Maker, and present 5
My true account, least he returning chide,
Doth God exact day-labour, light deny'd,
I fondly ask; But patience to prevent
That murmur, soon replies, God doth not need
Either man's work or his own gifts, who best 10
Bear his milde yoak, they serve him best, his State
Is Kingly. Thousands at his bidding speed
And post o're Land and Ocean without rest:
They also serve who only stand and waite.
posted by
Viviane at 6:20:00 PM
(0) comments
Sete (eu disse sete) aulas no total hoje.
Wonderful. Já perdi dois quilos e meio em um mês. Quem precisa de dieta?
posted by
Viviane at 3:24:00 PM
(0) comments
Lerê, lerê
Ah, o Senhor é misericordioso.
Está todo mundo tão alucinado aqui na escola que a entrega dos resultados foi adiada pra quinta-feira. Gracias, Señor.
Bom, já corrigi todas as provas e todos os workbooks. Só falta agora metade dos famigerados boletins.
posted by
Viviane at 12:23:00 PM
(0) comments
Interlagos 2004
Gil, eu levo a bazuca. Você leva um lança-chamas, o Wanner leva granadas e a Eloisa um morteiro, só pra garantir. Combinado assim?
Como disse a Beth, alemão azedo fdp mardito três vezes.
posted by
Viviane at 8:56:00 AM
(0) comments
Ah, segundas.
Fiquei corrigindo as malditas provas até às três e meia da manhã e às dez pras seis já estava de pé. Dei aula das sete às oito e meia e o dia hoje vai ser compriiiiiiiido.
Fora o projeto não escrito, o trabalho sobre Listening pra apresentar na sexta e o seminário sobre a Era Elizabetana pra apresentar no sábado.
Socorro.
posted by
Viviane at 8:53:00 AM
(0) comments
domingo, outubro 12, 2003
Take this kiss upon the brow!
And, in parting from you now,
Thus much let me avow -
You are not wrong, who deem
That my days have been a dream;
Yet if hope has flown away
In a night, or in a day,
In a vision, or in none,
Is it therefore the less gone?
All that we see or seem
Is but a dream within a dream.
I stand amid the roar
Of a surf-tormented shore,
And I hold within my hand
Grains of the golden sand -
How few! yet how they creep
Through my fingers to the deep,
While I weep - while I weep!
O God! can I not grasp
Them with a tighter clasp?
O God? can I not save
One from the pitiless wave?
Is all that we see or seem
But a dream within a dream?
Edgar Allan Poe
posted by
Viviane at 4:56:00 PM
(0) comments
Sangue de barata
Não, eu não me conformo com a atitude do Rubinho. Depois de tudo o que aquele alemão desprezível fez, depois do fiasco da Áustria ano passado, depois da declaração do cão sobre o Rubinho de que "ele nunca me ajudou", o nosso pé-de-chinelo cai de abraços no "companheiro" de equipe depois da corrida. Não dá. É muita falta de auto-estima. Ou muito amor pelo dinheiro. Ou talvez os dois. E ouvir o Tema da Vitória tocado para aquele imbecilzinho me dá angústia.
Kimi Raikkonen tem 23 anos de idade e vai ser campeão do mundo. Talvez não aconteça ano que vem, mas vai acontecer. E a hora do Montoya vai chegar também.
O que me dá mais raiva é ver o meu esporte do coração achincalhado por um arremedo de ser humano. Mas acontece. Injustiças acontecem. Grandes pilotos nunca conseguiram um título e são lembrados até hoje. Mas esse não vai ser o destino do Kimi e do Juan Pablo.
Enfim, em 2004 tem F1 de novo. A torcida continua, contra e a favor.
posted by
Viviane at 4:36:00 PM
(0) comments
Merda.
posted by
Viviane at 4:00:00 AM
(0) comments
E a única coisa atrapalhando o campeonato do Kimi é, obviamente, o traste do Rubinho...
posted by
Viviane at 3:18:00 AM
(0) comments
Cééééus, o Kimi na frente.
posted by
Viviane at 2:54:00 AM
(0) comments
Deus abençoe o Takuma Sato pra sempre... mandou o cão pro fim do grid. Agora está tudo nas mãos do Kimi... ai. Vou enfartar aqui.
posted by
Viviane at 2:47:00 AM
(0) comments
sábado, outubro 11, 2003
A trilha sonora da noite é Manic Street Preachers. Out of Time, Velocity Girl e Can't Take my Eyes off of You.
Adooooro.
posted by
Viviane at 11:54:00 PM
(0) comments
Droga, não tive tempo de ver o filme do tio Woody semana passada e ele saiu de cartaz... pra entrar aquela coisa com o Padre Marcelo.
Eu mereço...
posted by
Viviane at 1:38:00 PM
(0) comments
E vamos secar o cão!
Rubens Barrichello é pole em Suzuka
Fonte: F1 na Web
O brasileiro Rubens Barrichello conquistou a pole para o GP do Japão, última etapa do mundial de Fórmula 1. O piloto da Ferrari marcou 1:31.713, sete décimos mais rápido que Juan Pablo Montoya, o segundo.
Cristiano da Matta, da Toyota, foi o destaque do treino, chegando à terceira colocação. Michael Schumacher e Kimi Raikkonen, candidatos ao título, foram prejudicados pela chuva que caiu no final da sessão. O finlandês sai em oitavo e o alemão em 14º.
Ralf Schumacher e Jarno Trulli também foram prejudicados. Os dois, mais rápidos nos treinos de ontem, acabaram abortando suas voltas e largarão na última fila.
Confira os tempos:
1º Rubens Barrichello 1:31.713
2º Juan Pablo Montoya 1:32.412
3º Cristiano da Matta 1:32.419
4º Olivier Panis 1:32.862
5º Fernando Alonso 1:33.044
6º Mark Webber 1:33.106
7º David Coulthard 1:33.137
8º Kimi Raikkonen 1:33.272
9º Jenson Button 1:33.474
10º Justin Wilson 1:33.558
11º Nick Heidfeld 1:33.632
12º Heinz Harald Frentzen 1:33.896
13º Takuma Sato 1:33.924
14º Michael Schumacher 1:34.302
15º Ralph Firman 1:34.771
16º Giancarlo Fisichella 1:34.912
17º Jos Verstappen 1:34.975
18º Nicolas Kiesa 1:37.226
19º Ralf Schumacher sem tempo
20º Jarno Trulli sem tempo
posted by
Viviane at 1:36:00 PM
(0) comments
sexta-feira, outubro 10, 2003
Soundtrack of the day
Is it worth it
A new winter coat and shoes for the wife
And a bicycle on the boy’s birthday
It’s just a rumour that was spread around town
By the women and children
Soon we’ll be shipbuilding
Well I ask you
The boy said ’dad they’re going to take me to task
But I’ll be back by christmas’
It’s just a rumour that was spread around town
Somebody said that someone got filled in
For saying that people get killed in
The result of this shipbuilding
With all the will in the world
Diving for dear life
When we could be diving for pearls
It’s just a rumour that was spread around town
A telegram or a picture postcard
Within weeks they’ll be re-opening the shipyards
And notifying the next of kin
Once again
It’s all we’re skilled in
We will be shipbuilding
With all the will in the world
Diving for dear life
When we could be diving for pearls
posted by
Viviane at 10:10:00 PM
(0) comments
Faço minhas as palavras da Gil:
Hoje de madrugada tem o último treino da temporada de F-1. Quem sabe aquele cara não sofre um acidente hoje e já me faz dormir em paz logo hoje, hein?
posted by
Viviane at 10:03:00 PM
(0) comments
Futuro patrocinador pode facilitar a ida de Villeneuve para a Jaguar
Fonte: F1 na Web
As especulações sobre uma possível ida do canadense Jacques Villeneuve para a Jaguar parecem cada vez mais fortes nos bastidores da F-1. Segundo a imprensa européia, a multinacional de bebidas Red Bull estaria prestes a ingressar em peso na equipe. Caso isso se concretize, a empresa estaria interessada em trazer Villeneuve, que tem uma imagem satisfatória para a marca e também possui uma ligação com o mercado americano, um dos alvos da multinacional.
Outro rumor que facilitaria a entrada de Villeneuve na Jaguar seria a transferência do australiano Mark Webber para a Williams, caso Juan Pablo Montoya deixe a equipe já no fim deste ano. Com a saída de Webber, a Jaguar teria duas vagas disponíveis - a outra poderia ir para o austríaco Alex Wurz, atual reserva da McLaren.
posted by
Viviane at 3:29:00 PM
(0) comments
Trulli é o mais rápido na pré-classificação
Fonte: Manoel Castanho - F1 na Web
O italiano Jarno Trulli foi o mais rápido na pré-qualificação em Suzuka. Trulli já havia liderado também o primeiro treino livre. Atrás do italiano vieram os irmãos Schumacher, com Ralf em segundo e Michael em terceiro. Kimi Raikkonen, que briga pelo títuilo, foi o quinto. Entre os brasileiros, Barrichello foi o sétimo e da Matta o 14º.
Confira os tempos:
1º Jarno Trulli 1:30.281
2º Ralf Schumacher 1:30.343
3º Michael Schumacher 1:30.464
4º David Coulthard 1:30.482
5º Kimi Raikkonen 1:30.558
6º Fernando Alonso 1:30.624
7º Rubens Barrichello 1:30.758
8º Juan Pablo Montoya 1:31.201
9º Mark Webber 1:31.305
10º Nick Heidfeld 1:31.783
11º Takuma Sato 1:31.832
12º Heinz Harald Frentzen 1:31.892
13º Olivier Panis 1:31.908
14º Cristiano da Matta 1:32.256
15º Justin Wilson 1:32.291
16º Jenson Button 1:32.374
17º Ralph Firman 1:33.057
18º Giancarlo Fisichella 1:33.313
19º Jos Verstappen 1:34.836
20º Nicolas Kiesa 1:36.181
posted by
Viviane at 3:28:00 PM
(0) comments
quinta-feira, outubro 09, 2003
Ah, e agora, além das minhas oito turmas, eu tenho dois alunos executivos.
Devo estar realmente surtada.
posted by
Viviane at 10:59:00 PM
(0) comments
Quinta-feira histérica por aqui. Reunião no trabalho, evento na faculdade, zilhões de pendências a resolver.
That's all, folks.
posted by
Viviane at 10:50:00 PM
(0) comments
'No coward soul is mine,
No trembler in the world's storm-troubled sphere:
I see Heaven's glories shine,
And faith shines equal, arming me from fear.'
Emily Bronte
posted by
Viviane at 10:49:00 PM
(0) comments
quarta-feira, outubro 08, 2003
Descontrole hormonal total
Pérola de Dona Roberta, babando junto comigo com um site com fotos a-ca-cha-pan-tes do gostoso-maravilhoso-tudo de bom Colin Farrell:
Pô, Vicky, a foto não saiu na Playgirl? Ele tá muito vestido!
Eu aguento?
Eis a foto em questão:

posted by
Viviane at 6:50:00 PM
(0) comments
This Christmas
The journey ends
There can be no triumph without loss
No victory without suffering
No freedom without sacrifice

posted by
Viviane at 6:23:00 PM
(0) comments
Update, 11/10/03: Já que andaram questionando sobre o fato de "eu ser menina" nos comments... achei melhor vencer a preguiça do copy + paste e arrumar o gênero nas perguntas. Haha.
Eu já fiz essa enquetezinha há uns meses, mas nem me lembro do que respondi... provavelmente está tudo bem diferente agora. Ou não ;)
Do blog da Déa.
Uma música que ...
Me faz dançar: Bizarre Love Triangle e Blue Monday, do New Order, são insuperáveis
Me faz feliz: Just Like Heaven, Cure
Me faz lembrar de um ex-amor: Goldfinger, Ash
Me faz lembrar de um amigo(a): Candy, do Iggy Pop (Winnie); These Boots are Made for Walking, da Nancy Sinatra (Gaybee)
Me entristece: She's leaving home, The Beatles
Me alegra: Shiny Happy People, do R.E.M.
Me faz ponderar a vida: Driftwood, Travis; La Tristessa Durera, Manic Street Preachers
Diz muito sobre mim: Only Happy when it Rains, do Garbage (I'm only happy when it rains, I'm only happy when it's complicated...). Cigarettes and Chocolate Milk, do Rufus Wainwright
Me faz lembrar alguém significante: Faster, George Harrison
Não gostaria de ouvir de novo: qualquer uma do Creed.
Tocaria no meu funeral: Do you realize, Flaming Lips
Me casaria: All I want is you, U2
Gostava, mas agora nem tanto: Slave to Love, Bryan Ferry
Não admito que gosto: Drowning, dos Backstreet Boys (acabei de arruinar minha reputação).
Faria tudo pra ouvi-la num show: Stand, do R.E.M.; Creep, do Radiohead; Wonderwall, do Oasis; Black, do Pearl Jam; Faraway, so Close, do U2.
Me faz lembrar minha infância: a trilha sonora do Sítio do Picapau Amarelo
Parece com a minha adolescência: Take on Me, A-ha; Holiday, Madonna
Muitas pessoas gostam, mas eu não: qualquer uma de nu-metal
Gosto da letra: Atmosphere, Joy Division; The Queen and the Soldier, Suzanne Vega
Não gostava, mas acabei gostando: Fell in Love with a Girl, White Stripes
É melhor quando tocada no carro: Roadhouse Blues, The Doors (oh keep your eyes on the road, your hands upon the wheel)
Gostaria de acordar com: Lazy Line Painter Jane, Belle and Sebastian (com o Stuart Murdoch cantando no meu ouvido, haha)
Gosto, e meus pais também: qualquer uma do Frank Sinatra.
É melhor ouvida quando está acompanhada: Yellow, Coldplay
É fofa: Lovefool, dos Cardigans.
Foi tema de um dos meus filmes favoritos: Beyond the Sea, de Por uma vida menos ordinária; Tiny Dancer, de Quase Famosos
Me faz pensar nas estrelas: We are all made of stars, Moby
Me faz pensar no sol: Here comes the sun, George Harrison (óbvio)
Me faz pensar em chuva: Getting Away with It, Electronic
Me faz pensar na noite: Born Slippy, Underworld
Me faz pensar em sexo: Closer, Nine Inch Nails
Me faz querer estar sozinha: I know it's over, Smiths
Me faz dormir: qualquer coisa new-age me dá um sono cruel
Me faz sorrir: Bitter Sweet Symphony, The Verve (só a introdução já me basta)
Gosto de ouvir em bares: Cigarettes & Alcohol, Oasis
Não é do meu "tipo" mas eu gosto: Du Hast, Rammstein
Me faz lembrar alguém que eu quero, mas não posso: Criminal, Fiona Apple
Posso cantar bem: Sit Down, James
Não foi lançada recentemente, mas adoro: Being Boring, Pet Shop Boys
Para se cantar bêbada: Dancing Queen, Abba
Me faz sentir um rockstar: The Hindu Times, Oasis
Me faz me sentir um lixo: Glory Box, Portishead
Me faz sentir romântica/brega: Walking after you, Foo Fighters
Me faz quebrar tudo: Sabotage, Beastie Boys
Me faz rir: Mulder & Scully, Catatonia
Me irrita: qualquer uma do The Calling
Gosto do clipe: Side, Travis
Tocaria no final feliz do meu filme americano: Heart of Mine, Peter Sallet
Faz meus amigos lembrarem de mim: como disse a Déa... diga você! :)
posted by
Viviane at 1:32:00 PM
(0) comments
Want-list revista e atualizada (mais pra dream-list, já que eu não tenho dinheiro):
DVDs:
Possessão
Sociedade dos Poetas Mortos
Vanilla Sky
A primeira temporada de CSI
A primeira temporada de Plantão Médico
CDs:
Dear Catastrophe Waitress, do Belle and Sebastian
Room of Fire, dos Strokes
12 Memories, do Travis
Want One, do Rufus Wainwright
Chain Gang of Love, dos Raveonettes
Welcome To The Monkey House, dos Dandy Warhols
posted by
Viviane at 12:21:00 PM
(0) comments
Essa valeu a minha quarta-feira. Já ri pela semana inteira... e a teoria do Lucio sobre o Jota Quest combina com a minha sobre boy-bands e pop-baba: o vocabulário básico é love, baby, need, want, cry, sorry, please, thank you, goodbye, don't.
Depois os alunos se ferram na hora de escrever uma redação. Também, ouvindo essas tragédias... grrrr. Mas eu tento reverter isso como posso. Hoje, por exemplo, a turma de teens vai ouvir Audioslave.
O MISTÉRIO NAS LETRAS DO JOTA QUEST
Falando em música de amor, somos obrigados a lembrar deles, o Jota Quest.
A banda mineira é um mistério em si, não só nas letras. Como um grupo com tal indigência musical consegue sobreviver tanto tempo, ganhar anuência da MTV do jeito que ganha e ficar martelando do jeito que martela em rádio e novela. Será que estou perdendo algo?
Aí, dia destes, fui pego por uma música do Jota na rádio. Enquanto pensava "Como pode?", comecei a reparar na letra. A música em questão é essa "linda balada" que é massacrada na novela das 8, nesta reta final da trama.
Deu para notar o seguinte: todas as palavras usadas nas letras do grupo são bastante conhecidas por mim, por você, pelos rapazes da banda e pela população brasileira alfabetizada: "amor", "você", "sabe", "vida", "tempo", "chorar".
Mas a construção das frases não fazem o menor sentido.
Não fazem sentido na mesma linha. Não fazem sentido quando se juntam duas linhas. Não fazem sentido o verso inteiro. Mas as palavras conhecidas estão todas lá.
Passa, então, a ser engraçado acompanhar uma canção do Jota. Parece outra lingua. Curta essa experiência.
posted by
Viviane at 12:17:00 PM
(0) comments
Soundtrack of the day
Stephen Malkmus. O primeiro álbum solo.
Jennifer dates a man in a 60s cover band
He's the Ess-dog, or Sean if you wish
She's 18, he's 31
She's a rich girl, he's the son
Of a Coca-Cola middle man
Kiss when they listen
To "Brothers In Arms"
And if there's something wrong with this
They don't see the harm
In joining their forces and singing along
See those rings on her toes Check that frisbee in his Volvo
It's a Volvo with ancient plates
They've got a dog she named Trey
A retriever with a frayed bandana around his neck
Trey has a window into their relationship
The baby talk voices
And the post class-a nasal drip
But it all seems to function
At least in her dog's mind
Let me out of here
Let me out of here
You got to let me out of here
You got to let me out of here
Let me out of here
Out of here
Out of here, out of here
Let me out of here ill hit the ground running
Jennifer left for school up in Boulder
And the Ess-dog came to visit when he could
But the strain was too much
They could not make up for distance
And the distance between their years
Neither one listens
To "Brothers In Arms"
The Ess-dog waits tables
And he sold his guitar
Jenny pledged Kappa and she started pre-law
And off came those awful toe rings
Off came those awful toe rings
posted by
Viviane at 12:00:00 PM
(0) comments
E é óbvio que isso era bom demais pra ser tudo verdade:
Realização do Rock in Rio no Recife ainda é só especulação
07/Out/2003 (JC onLine)
O festival está sendo estudado, mas ainda não tem nada definido
MARCOS TOLEDO
Se você é internauta e esteve navegando ontem na web, provavelmente ficou sabendo de uma notícia que anunciava a realização de um Rock in Rio no Recife, em março de 2004, fruto de um consórcio entre as empresas pernambucanas Arcos Comunicação e MCI, e a fluminense Artplan. A história não é bem assim. Um festival no formato do evento carioca está sendo estudado, mas ainda não tem nada definido – nem mesmo um nome.
A intenção de realizar o evento foi confirmada ontem à tarde pelo diretor da Arcos, André Vieira. “Nós definimos um consórcio entre a Arcos, a MCI e a Artplan para realizar o maior concerto de rock que o Nordeste já viu, aqui no Recife”, afirmou o empresário. “Estamos estudando a viabilidade desse projeto.”
Vieira disse ainda que, se tudo ocorrer conforme o planejado, no fim de novembro ou início de dezembro deste ano as empresas convocarão uma entrevista coletiva para explicar os detalhes. “Não vamos fornecer nenhuma informação antes”, garantiu.
É fato, contudo, que o evento não irá se chamar Rock in Rio (marca registrada da Artplan, de Roberto Medina, organizador do evento carioca). O diretor da Arcos confirma que já está registrado no Instituto Nacional de Propriedade Industrial (Inpi) o nome ‘Rock in Nordeste’, mas não garante que este venha a ser o título do festival. Ainda segundo Vieira, o projeto vem sendo pensado há um ano e, apenas há dois meses, “tomou força”. A idéia é que o concerto seja concretizado entre março e maio de 2004, de preferência no primeiro mês.
Consultada pela reportagem do JC na manhã de ontem, a Artplan, por meio de sua assessoria, confirmou que foi contatada pela Arcos Comunicação “para prestar consultoria ao projeto”, mas que ainda não havia nenhum acordo formalizado entre as empresas.
Organizador das três edições do Rock in Rio – em 1985, 1991 e 2001 –, o empresário Roberto Medina, confirmou recentemente a realização do Rock in Rio-Lisboa. O festival luso-brasileiro acontecerá de 29 de maio e 6 de junho de 2004 no Parque Bela Vista da capital portuguesa, com 70 atrações. Outras informações podem ser obtidas no site oficial www.rockinrio.com.br.
posted by
Viviane at 11:54:00 AM
(0) comments
E o homem agora é Governator...
Resta saber quem tem menos juízo: os californianos e seu Conan, ou os cariocas e sua Rosinha.
Tsc, tsc, tsc.
E exterminador por exterminador, sou mais o Robert Patrick e seu T-1000...
Schwarzenegger é eleito governador da Califórnia 08h50 - 08/10/2003 (Uol)
Por Dan Whitcomb e Arthur Spiegelman
LOS ANGELES (Reuters) - Os moradores da Califórnia realizaram uma revolução política na terça-feira, tirando o atual governador do cargo e colocando em seu lugar o ator de Hollywood nascido na Áustria Arnold Schwarzenegger.
Conhecido por filmes como "O Exterminador do Futuro" e "Conan, o Bárbaro", Schwarzenegger percorreu um improvável caminho a partir de uma pequena cidade na Áustria até se tornar a grande esperança da política dos Estados Unidos, em sua primeira campanha.
Após o discurso da vitória em um hotel, Schwarzenegger parecia radiante. "Vocês acreditam nisso? Só na América."
Em seu discurso no hotel Century Plaza, o mesmo onde outro ator de Hollywood, Ronald Reagen, soube que se tornara presidente dos Estados Unidos em 1980, o republicano declarou uma nova era na política da Califórnia.
"Não vou decepcionar vocês...A resposta é clara. Para as pessoas vencerem, a política como se conhece precisa perder", disse o ator, que prometeu trabalhar com a oposição democrata para resolver o grave problema fiscal do Estado.
O ex-governador Gray Davis, que chegou a sonhar com a Casa Branca, reconheceu a derrota.
"Tivemos muitas noites boas nos últimos 20 anos, mas nesta noite o povo decidiu que é hora de outra pessoa servir e eu aceito seu julgamento", disse Davis, em discurso emocionado em Los Angeles, com simpatizantes vaiando os resultados.
"Ele terá cooperação total do meu governo na transição", acrescentou.
O resultado significa que o Estado mais populoso dos EUA será governado por um republicano -- o que sinaliza uma possível ajuda à campanha do presidente George W. Bush para a eleição presidencial de 2004.
Com mais de 70 por cento de apuração nos distritos eleitorais, 54,6 por cento dos californianos votaram pela saída de Davis e 45,4 por cento optaram por sua permanência no cargo. Schwarzenegger ganhava de seu concorrente mais próximo, o vice-governador Cruz Bustamante, por 48 por cento contra 32 por cento. O republicano Tom McClintock estava em terceiro, com 13 por cento das preferências.
Analistas dizem que o ator foi favorecido pelo cenário político da Califórnia, onde os eleitores sentiram-se ignorados pelos líderes e afastados do governo. A economia do Estado também não está em boas condições e as disputas partidárias impediram a recuperação.
"Se os californianos tivessem o direito constitucional de fazer um 'recall' de todos os 120 membros da legislatura estadual, provavelmente fariam isso", observou Allan Hoffenblum, consultor político republicano.
Especialistas também apontam que, apesar da fixação da mídia em Schwarzenegger, o fator principal da eleição não foi tanto o ator, mas sim Davis -- homem sem carisma que parecia entusiasmado apenas com a arrecadação de fundos de campanha.
(Com reportagem de Kevin Krolicki, Adam Tanner, Gina Keating e Steve Gorman)
posted by
Viviane at 11:48:00 AM
(0) comments
Ai, virei criança de novo.
Instalaram uma cama elástica no pátio da escola pra comemorar o Children's Day, como no ano passado. E como no ano passado, vou ficar com todos os músculos em frangalhos. Aquilo é divertidíssimo.
Não sei quem se empolga mais, se os alunos ou os teachers ;)
posted by
Viviane at 11:46:00 AM
(0) comments
terça-feira, outubro 07, 2003
Recebi da minha amiga irlandesa, Elaine:
BEANNACHT GHAELACH
Go n-éirí an bóthar leat. Go raibh an chóir ghaoithe gcónaí leat. Go dtaitní an ghrian go bog bláth ar do chlár éadain, go gcuire an bháisteach go bog mín ar do ghoirt. Agus go gcasfar le chéile sinn arís, go gcoinní Dia i mbosa a láimhe thú.
AN IRISH BLESSING
May the road rise to meet you. May the wind be always at your back. May the sun shine warm upon your face, the rain fall soft upon your fields. And until we meet again, may God hold you in the palm of his hand.
Ah, um dia eu ainda vou aprender gaélico... que coisa mais absurdamente linda.
posted by
Viviane at 9:39:00 PM
(0) comments
Ah, e a respeito do tal Rock in Rio Capibaribe (como prefere a Gil): se for pra trazerem porcarias tipo Bon Jovi e congêneres, dispenso. Quero ver se vão ter coragem de trazer um White Stripes, um Interpol, um Raveonettes da vida. E se eu estou soando alternativa demais, basta dizer que Red Hot Chili Peppers ou Foo Fighters já me deixariam beeeem contentinha.
Agora, sair da minha casa pra ver adolescentes que nem sabem o que é rock se descabelando por causa dos hormônios em descontrole e ouvir música de quinta... thanks, but no thanks.
Vanos ver. Talvez eu me surpreenda com o setlist. Afinal, Charlatans, Stephen Malkmus e ADF já vieram parar aqui, Deus sabe como.
posted by
Viviane at 1:07:00 PM
(0) comments
*fuck-off mode on*
E dane-se.
posted by
Viviane at 1:00:00 PM
(0) comments
E esta tirada do Randall foi perfeita:
Sobre o Alexandre Pires: eu tou C A G A N D O se ele é afinado ou não, ELE É CANTOR DE PAGODE! Canta aquelas coisas da Barata da Vizinha, portanto, não tem o direito de cantar músicas do Tom Jobim!
Bem, na minha modesta opinião, pagodeiro só tem um destino: paredão e fuzil. E axézeiros podem entrar na fila junto.
posted by
Viviane at 12:44:00 PM
(0) comments
Hahahaha, essa foi boa. A Laura, esposa do meu amigo Randall, fez uma listinha (óbvio! Ela é mulher do Randa, o rei das listas) "dos caras que mais mexem com seus chakras básicos" (dela, claro).
Hum. Top five. Escolher cinco, num planeta cheio de coisa boa (como diria a Winnie).
Mas vamos tentar, hehe.
1. Ewan McGregor
2. Jacques Villeneuve
3. Colin Farrell
4. Chris Martin
5. Hugh Jackman
*ai*
posted by
Viviane at 12:30:00 PM
(0) comments
Morra agora, Roberta... ;)
Colin Farrell nas filmagens de Alexander
posted by
Viviane at 12:08:00 PM
(0) comments
I want to see what people saw
I want to feel like I felt before
I want to see the kingdom come
I want to feel forever young
I want to sing
To sing my song
I want to live in a world where I belong
I want to live
I will survive
And I believe that it won't be very long
If we turn, turn, turn, turn, turn
Then we might learn
So where's the stars?
Up in the sky
And what's the moon?
A big balloon
We'll never know unless we grow
There's so much world outside the door
I want to sing
To sing my song
I want to live in a world where I'll be strong
I want to live
I will survive
And I believe that it won't be very long
If we turn, turn, turn, turn, turn
And if we turn, turn, turn, turn
Then we might learn
Turn, turn, turn, turn
Turn, turn, turn
And if we turn, turn, turn, turn
Then we might learn
Learn to turn
posted by
Viviane at 12:06:00 PM
(0) comments
E alguém ainda tinha dúvidas de que eu era pisciana?
PEIXES
Esse não é muito bom contrariar, gosta sempre de ter a razão, para muitas pessoas, a maneira de ser e de agir dos piscianos parece estranha e incompreensível. Muitas vezes eles dão a impressão de estarem andando sem rumo e sem atenção ao lado prático das coisas. Mas, num contato mais profundo, percebemos que não é nada disso. O que acontece é que eles estão ligados num tipo de realidade que a maioria das pessoas não vê. Quer irritar deixe-os falando sem parar e no fim diga que não entendeu nada ou conte os seus `segredos` deixe-os ficar emocionados com sua sinceridade , depois ria e pergunte - Mas você acreditou nisso?'.Piscianos são pessoas daquele tipo que se moldam de acordo com a ocasião, de acordo com as pessoas que estão juntas, demoram a separar essas impressões dos seus verdadeiros sentimentos. Eles estão sempre sendo invadidos por sentimentos que não são deles.
Uma frase para esse signo: `Não me siga. Também não me lembro para onde estava indo'
E o pior é que a descrição combina direitinho...
Vi no blog da Gil, que viu no blog da Bruna.
posted by
Viviane at 11:44:00 AM
(0) comments
Geeeente, o que é o Fran Healy no clip novo do Travis?
Trilha sonora do dia: The Man Who.
E viva a Escócia, como diria a Gal.
posted by
Viviane at 11:42:00 AM
(0) comments
segunda-feira, outubro 06, 2003
Meguita de blog novo!
posted by
Viviane at 11:25:00 PM
(0) comments
Resta saber que bandas vão aparecer por aqui... dispenso Bon Jovi e similares.
posted by
Viviane at 11:02:00 PM
(0) comments
Direto do blog da Vitória:
Rock in Rio 2004 será realizado em Recife
06/Out/2003 10h33
Do JC OnLine
Recife vai sediar, em março de 2004, o maior concerto de rock do Nordeste. Segundo informa o site Blue Bus, a agência promotora do Rock in Rio, a Artplan, do empresário Roberto Medina, acaba de fechar consórcio nesse sentido com as empresas pernambucanas Arcos Comunicação e MCI, de Antonio Lavareda.
Outra versão do Rock in Rio fora do Rio de Janeiro acontecerá em Lisboa, em maio do ano que vem. Para este evento, Medina acaba de fechar contrato de 2 5 milhões de euros com o Banco Comercial Português.
posted by
Viviane at 10:53:00 PM
(0) comments
Gente, vejam isso.
Quase me estabaco de rir. Poor mamut!
posted by
Viviane at 9:15:00 PM
(0) comments
Eu sinto saudade do meu apartamento em Toronto. E às vezes tenho a impressão de que quem viveu aquela vida não fui eu, mas uma Vi numa dimensão paralela. Talvez porque lá tudo fosse tão intenso naturalmente, e aqui eu preciso tirar a intensidade de dentro de mim. Talvez porque lá eu tivesse a sensação de estar no topo do mundo, e aqui eu me sinto derrotada. Como se essa vidinha medíocre que a maioria das pessoas está feliz (será mesmo?) em viver aqui estivesse me contaminando aos poucos, por mais que eu lute contra isso. Não quero, não quero. Better to burn out than to fade away. Mas onde jogar toda essa paixão? E eu tenho medo que um dia todo essas comportas emocionais estourem e meu coração vá junto.
The joy that kills (Kate Bishop, texto da aula de sábado). Será mesmo?
Ando lendo Sylvia Plath, Virginia Woolf e Katherine Mansfield compulsivamente. Sylvia morreu mais nova do que eu. Katherine, três anos mais velha. E eu me assusto com isso, com essa minha atração fatal pela paixão que consome e acaba matando.
posted by
Viviane at 11:34:00 AM
(0) comments
The Everlasting Monday
Thou shalt have an everlasting
Monday and stand in the moon.
The moon's man stands in his shell,
Bent under a bundle
Of sticks. The light falls chalk and cold
Upon our bedspread.
His teeth are chattering among the leprous
Peaks and craters of those extinct volcanoes.
He also against black frost
Would pick sticks, would not rest
Until his own lit room outshone
Sunday's ghost of sun;
Now works his hell of Mondays in the moon's ball,
Fireless, seven chill seas chained to his ankle.
Sylvia Plath
posted by
Viviane at 11:15:00 AM
(0) comments
John Cusack e sua eterna carinha de guy-next-door. Irresistível.
E ele passa o filme in-tei-ro de sobretudo preto... e molhado.
Haja fetiche.
posted by
Viviane at 11:07:00 AM
(0) comments

posted by
Viviane at 11:05:00 AM
(0) comments
Soundtrack
Moby no Discman hoje. O maravilhoso Play.
posted by
Viviane at 10:47:00 AM
(0) comments
Lau, eu não incluí ex-pilotos na listinha dos mais fazíveis... mas Mika Hakkinen e Eddie Irvine com certeza encabeçariam a "top ten dos aposentados", hehehe.
posted by
Viviane at 10:44:00 AM
(0) comments
Domingo tranquilo - a companhia maravilhosa da Cecilia, John Cusack no cinema, almoço no Micheluccio, cappuccino na São Braz e comprinhas básicas. Caí de amores por uma calça preta e, surpresa das surpresas, consegui entrar sem dificuldade numa 40... ou seja, o stress das últimas semanas está fazendo desaparecer os quilinhos extras da esbórnia das férias.
Já que essa semana vai ser de arrebentar, pelo menos comecei com o pé direito.
E minha garganta está dando sinais de vida. *medo*
posted by
Viviane at 10:43:00 AM
(0) comments
sábado, outubro 04, 2003
(...) She was still hugging the cat. 'Poor slob', she said, tickling his head, 'poor slob without a name. It's a little inconvenient, his not having a name. But I haven't any right to give him one: he'll have to wait until he belongs to somebody. We just sort of took up by the river one day, we don't belong to each other: he's an independent, and so am I. I don't want to own anything until I know I've found the place where me and things belong together. I'm not sure where that is just yet. But i know what it's like.' She smiled, and let the cat drop to the floor. 'It's like Tiffany's,' she said. 'Not that I give a hoot about jewellery. Diamonds, yes. But it's tacky to wear diamonds before you're forty; and even that's risky. They only look right on the really old girls. Maria Ouspenskaya. Wrinkles and bones, white hair and diamonds: I can't wait. But that's not why I'm mad about Tiffany's. Listen. You know those days when you've got the mean reds?'
'Same as the blues?'
'No,' she said slowly. 'No, the blues are because you're getting fat or maybe it's been raining too long. You're sad, that's all. But the mean reds are horrible. You're afraid and you sweat like hell, but you don't know what you're afraid of. Except something bad is going to happen, only you don't know what it is. You've had that feeling?'
'Quite often. Some people call it angst.'
'All right. Angst. But what do you do about it?'
'Well, a drink helps.'
'I've tried that. I've tried aspirin, too. Rusty thinks I should smoke marijuana, and I did for a while, but it only makes me giggle. What I've found does the most good is just to get into a taxi and go to Tiffany's. It calms me down right away, the quietness and the proud look of it; nothing very bad could happen to you there, not with those kind men in their nice suits, and that lovely smell of silver and alligator wallets. If I could find a real-life place that made me feel like Tiffany's, then I'd buy some furniture and give the cat a name.'
Truman Capote, Breakfast at Tiffany's
posted by
Viviane at 8:57:00 PM
(0) comments
|